dobrze zaopatrzony

См. также в других словарях:

• barek — m III, D. barku, N. barekrkiem; lm M. barki 1. «mały bar zakład gastronomiczny» Barek kawowy. Barek śniadaniowy w instytucji dla pracowników. 2. «mały bar bufet» Pić napoje chłodzące, kawę przy barku. 3. «podręczny stolik na kółkach na trunki,… …   Słownik języka polskiego

• magazyn — m IV, D. u, Ms. magazynnie; lm M. y 1. «pomieszczenie do przechowywania różnych materiałów, towarów, surowców, produktów, zapasów czegoś, sprzętu, narzędzi itp.; skład, składnica» Magazyn zbożowy, żywnościowy. Magazyn amunicyjny. Magazyn wojskowy …   Słownik języka polskiego

• zasobny — zasobnyni, zasobnyniejszy 1. «mający, zawierający duże zasoby, zapasy, dobrze zaopatrzony w coś, obfitujący w coś» Zasobne łowiska. Lasy zasobne w zwierzynę. 2. «dostatni, bogaty, zamożny» Zasobny dom. Zasobne gospodarstwo. Zasobni ludzie …   Słownik języka polskiego

• barek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. barekrku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały bar I w zn. 1. i 2. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Barek kawowy dla studentów. Pić drinka przy barku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• magazyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. magazynnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budynek, pomieszczenie służące do składowania różnych materiałów, surowców, towarów, sprzętu, narzędzi itp.; skład, składnica :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego

• uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego